خـلاصه خـطبه های عـبادي – سـياسـي نـمـازجـمـعـه شهـر بــوئین زهــرا

تاريخ:  5  دي  1393  شمسي، مصادف با  3  ربيع الأول  1436  قمري، برابر با  26  دسامبر  2014  ميلادي

خـطیب جـمعه: حضـرت حجت الاسلام والمسلمین حـاج آقای زریــنـه  دامت برکاته

 

 

خطبه اول: دعوت به رعایت تقوای الهی با استفاده از آيه نورانی 120 سوره مبارکه أنعام، که خداوند متعال در این آيه فرمود: ((وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذينَ يَکْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِما کانُوا يَقْتَرِفُونَ)) - گناهان آشکار و پنهان را رها کنید! زیرا کسانى که گناه مى‏کنند، بزودى در برابر آنچه مرتکب مى‏شدند، مجازات خواهند شد.

ما انسان ها معمولاً از گناه ظاهر مي ترسيم و مراقبت مي كنيم ولي قرآن ترك گناهان ظاهري و باطني را خواسته است. از ويژگي هاي عمومي انسان اين است كه ظاهر و باطن او بر يكديگر تأثير مي گذارند. ظاهر آدمي، تفسير باطن او است و باطن وي، تحت تأثير ظاهرش. تأثير ظاهر بر باطن و تأثير باطن بر ظاهر، مكمل هم اند و مثل دو دامنه ي يك كوه، ظاهراً از هم فاصله دارند اما در نقطه ي نهايي و قله به هم مي رسند. پس بايد مراقب هر دو بود و هر دو را بايد از آلودگي شست. 

ظاهر انسان دست اندركار نقش زني بر باطن اوست. در واقع، حالات باطني سايه اند و امور مشهود ظاهري كه مظهر آنها بدن است، صاحب سايه. هر شكل و نقش و جلوه ي ظاهري كه پديدار شود، اثر آن در باطن طنين انداز خواهد بود، حتي اگر ظاهر همراه با تكلّـف و تصنّـع درست شده باشد، باز هم در درون انسان بي تأثير نخواهد بود. لذا در معارف ديني از طرف پيشوايان بزرگ و معصوم به تباكي «نقش گريه بازي كردن» و تحلّـم «نقش بردباري بازي كردن» توصيه شده است. حضرت علي(ع) در حكمت 207 نهج البلاغه مي فرمايد: «اگر بردبار نيستي، خود را بردبار جلوه ده چه، اندك پيش مي آيد كه كسي خود را به گروهي شبيه سازد و جزو آنان نشود». اين نقش زني ظاهر بر باطن فقط در ظواهر پسنديده نيست، در رفتارها و گفتارهاي مذموم هم اثر باطني خواهد بود. از اين رو لقمان به فرزندش توصيه كرد كه به هنگام راه رفتن با تفرعُن بر زمين گام مزن! ((وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّکَ لَنْ تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَ لَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولاً : و روی زمین، با تکبر راه مرو! تو نمی توانی زمین را بشکافی، و طول قامتت هرگز به کوه ها نمی رسد!)) 17/اسراء.

تفرعُن، نقش است اما حاصل آن فرعوني شدن دل است. باطن نيز در كار نقش آفريني در ظاهر است. هر بذري در دل پاشيده شود، شاخ و برگ آن بر پوست خواهد نشست.

در ادامه دنباله ي بحث عالم برزخ مطرح شد و خطيب گفت: اگر اولياي خدا از قبر و فشار قبر و سوال قبر و حالاتي كه در آنجا هست، مي ترسند از روي كمال معرفت و ايمانشان است نه از نقص و ضعف و جهل. كيفيت ارتحال حضرت فاطمه بنت اسد، مادر حضرت علي(ع) و تكريم و تجليل ويژه ي پيامبر اسلام(ص) از اين بزرگ بانوي مسلمان، تتمه ي اين بحث بود كه نبي مكرم اسلام پيراهن خود را جزيي از كفن آن بانو قرار داده و با پاي برهنه در تشييع جنازه اش قدم برداشتند و در نماز بر پيكر پاكش، هفتاد تكبير گفتند. حضرت بعد از به خاك سپاري آن بانو، فرمودند: ((پسرت، پسرت، پسرت نه جعفر و نه عقيل. پسرت، پسرت، علي بن أبي طالب)). از اين حديث استفاده شد كه اولياي خدا چقدر از قبر و حالات قبر و آخرت مي ترسيدند و با اين امور شوخي نداشتند.

 

خطبه دوم: توصيه به تقوا و سفارش به خویشتن داری با استفاده از كلام نوراني امام حسن عسكري(ع) در آستانه ي هشتم ربيع الأول، سالروز شهادت مظلومانه ي آن حضرت كه ضمن تسليت پيشاپيش شهادت آن امام به فرزند بزرگوارشان حضرت ولي عصر(عج) و مقام معظّـم رهبري و همه ي علاقمندان به خاندان عصمت و طهارت(ع)، اين حديث نوراني از كتاب تحف العقول ذكر شد: ((جدال مكن تا احترامت برود و شوخي مكن تا بر تو دلير شوند)).

بعد از توصيه به تقوا، از سخنران محترم قبل از خطبه ها، مسئول اداره اوقاف و امور خيريه شهرستان كه به مناسبت هفته وقف سخنراني نمود، تقدير و تشكر شد و خطيب جمعه هم سنّـت حسنه ي وقف را از امورات بسيار مهم و مورد سفارش در دين اسلام عنوان كرده و وقف را عاملي براي تبديل شدن امور فاني به باقي معرفي كرد.

هفته ي ثبت احوال از سوم لغايت نهم دي ماه مورد اشاره قرار گرفته و ضمن تشكر از حضور كاركنان اين اداره در نماز جمعه، از همه ي تلاش ها و زحمات آنها تجليل به عمل آمد.

آغاز رزمايش محمد رسول الله(ص) ارتشيان جان بر كف كه نمايش اقتداريست از اين نيروهاي دلير و غيور ارتش جمهوري اسلامي ايران مورد اشاره قرار گرفته و ضمن اشاره بر بازدارنده بودن اين نوع نمايش ها و رزمايش ها، بر اقتدار هر چه بيشتر نيروهاي نظامي و كسب آمادگي هاي حداكثري براي دفع تهاجمات احتمالي و ياوه گويي هاي دشمنان تأكيد شد. 

انتشار خبر فروش اعضاي بدن انسان ها اعم از نظاميان كشته شده و اُسرا و كودكان بي گناه جنگ زده ي كشورهاي سوريه و عراق، توسط داعشيان مزدور كه در قالب يك شبكه ي جهاني و بين المللي در حال انجام است، سندي ديگر بر رسوايي هر چه بيشتر اين جماعت فريب خورده و شيطان صفت معرفي گرديد.

در قسمت مناسبت ها به 5 دي ماه، روز ملّي ايمني در برابر زلزله و 8 دي ماه، روز صنعت پتروشيمي و سالروز شهادت آيت الله حسين غفّـاري به دست مأموران ستمشاهي پهلوي در سال 53 اشاره شد و نيز به 7 دي ماه، سالروز تشكيل نهضت سواد آموزي به فرمان حضرت امام خميني(ره) در سال 58 و نقش و جايگاه علم و علم آموزي اشاره شده و از خدمات و تلاش هاي دست اندركاران امر سواد آموزي، تقدير به عمل آمد و از مردم شريف به ويژه در روستاها همكاري با نهضت ياران و مربيان مطالبه شد.

مناسبت بعدي 9 دي ماه، سالروز حماسه ي مردم ايران در سال 88  بود كه به روز بصيرت و ميثاق امّـت با ولايت نامگذاري شده است. در اين رابطه خطيب جمعه، فتنه ي 88 را يك اقدام از پيش طراحي شده خواند كه حداقل دو دهه به صورت مخفيانه براي آن برنامه ريزي شده بود تا در آن مقطع حساس و به بهانه ي واهي تقلب در انتخابات،‌ خيال باطل خودشان مبني بر براندازي نظام جمهوري اسلامي را عملياتي بكنند. دشمنان خارجي و منافقان داخلي در اين برنامه هريك نقش خاصي را بر عهده گرفتند و هدف اصلي فتنه گران دو چيز بود: يكي، بي اعتماد كردن مردم به نظام اسلامي و ديگري، در برابر همديگر قرار دادن مردم، و از طرف ديگر فتنه گران داخلي و كساني كه صدماتي جدي به مردم و نظام اسلامي وارد كردند، دو اقدام خطرناك را مرتكب شدند كه عبارتنداز: اميدوار كردن دشمنان به براندازي نظام اسلامي و آميختن حق و باطل به يكديگر و تلاش براي سردرگم كردن مردم در فتنه. در برابر اين اقدامات خيانت كارانه ي فتنه گران داخلي و تلاش هاي ضد مردمي سران خارجي فتنه، رهبر معظم انقلاب اسلامي دو راهبرد اساسي را براي خروج از فتنه اي كه ياران سابق انقلاب در آن به دشمنان قسم خورده ي انقلاب پيوسته بودند، اعلام كردند كه عبارت بودند از: 1. بصيرت دهي به عموم مردم و روشن كردن اهداف و عوامل فتنه در داخل و خارج، 2. جدا كردن بدنه ي مردمي از فتنه گران و دشمنان نظام اسلامي به واسطه ي صبر و فعاليت آگاهانه ي انقلابي. و در نهايت راهپيمايي با عظمت يوم الله 9 دي كه بعد از هشت ماه صبر ملّـت و رهبر انقلابي اش، همچون صاعقه اي بر سر دشمنان و بدخواهان فرود آمد و مردم با حضور ده ها ميليوني خودشان كه در طول سه دهه ي تاريخ انقلاب بي نظير بود، بصيرت، دشمن شناسي، موقعيت شناسي خود را به خوبي نشان دادند و اين روز براي هميشه در تاريخ انقلاب به عنوان روز بصيرت و غيرت ديني و ولايي باقي خواهد ماند، اگرچه در اين آزمون برخي خواص از عموم مردم عقب ماندند.

آخرين مناسبت نهم ربيع الأول، سالروز امامت حضرت امام مهدي(عج) در سال 260 قمري بود كه ضمن تبريك پيشاپيش اين مناسبت مبارك و فرخنده، بزرگترين وظيفه ي شيعيان در قبال حضرت امام زمان(عج) تبعيت عملي از آن حضرت و پرهيز از گناهان ظاهري و باطني و به تعبير ديگر خود سازي عملي و در مرحله ي بعدي، جامعه سازي معرفي گرديد تا زمينه ي ظهور آن منجي غائب از نظرها فراهم آمده و شيعيان را از درد و غم غيبت امام و گرفتاري هاي گناه و معصيت رهايي بخشد. 

پايان بخش خطبه هاي نمازجمعه، دعا در امر تعجیل ظهور حضرت بقيه الله الأعظم حضرت امام عصر(عج) و سلامتی نائب بر حقش رهبر فرزانه تمامي مسلمانان عالم حضرت امام خامنه ای مد ظله العالي و یکایک نمازگزاران ولايتمدارِ غيور بود.  

دفـتر امـام جـمعه بـوئين زهـرا