پنج دستور نورانی برای زندگی بهتر
انسان در زندگی نیاز به راهنما دارد. کسی که با آگاهی کامل از تمام مسائل، او را در مسیر درست زندگی کردن هدایت نماید. انسانی که بگوید و خود به گفتههایش عمل نماید و در این میان چه کسی را میتوان بهتر از معصومین(علیهم السلام) یافت. باید سخنانشان را با گوش جان شنید و عمل کرد. عید نوروز یکی از فرصتها برای تمرین کردن است.
تمرین خوب شنیدن و عمل کردن. تمرین فکر کردن به خوبیها و بدی. تمرینی که میتواند فردی یا جمعی باشد که اگر جمعی شد راحتتر نیز خواهد بود. یکی از عبارات زیبایی که شاید بتواند در این عید مورد توجه قرار گیرد کلامی است از امیرمۆمنان(علیه السلام) به کمیل، یار با وفای خویش. امام در وصیت خود به آن یار راستین، پنج دستور برای بهتر زندگی کردن دادهاند که میتواند برای ما نیز به عنوان دستور العمل قرار گیرد:
آیا تاکنون با خود اندیشیدهاید که اگر تمام مردم حق گویند که بهشتی به وجود خواهد آمد؟ اگر در زمان تحقیق در امور خیری چون ازدواج واقع امور گفته شود انتخاب آسانتر شده و شکستها کمتر. اگر هنگام به وجود آمدن اختلافاتی که در اثر سوء تفاهم بودهاند حقیقت امر گفته شود کدورتی باقی نخواهد ماند و ... . چه زیبا میشود اگر تمام ما سعی کنیم حق بگوییم و حق را بشنویم.
امام علی (علیه السلام) در فرمایش خویش به کمیل پنج دستور برای بهتر زندگی کردن دادهاند. این دستورات که بیشتر مربوط به انتخاب دوست و همنشین میباشد میتواند در عید مورد نظر ما قرار گیرد و با معیار قرار دادن آنها دوستان، همنشینان، همسفران و ... خویش را انتخاب کرده و در پرتوی جلب رضای الهی، شادی را برای خود و خانوادهیمان به ارمغان آوریم.
دستور چهارم: مراقبت در برخورد با دوروریان
متأسفانه جهان پر است از مردمانی که ظاهری زیبا دارند اما باطنی زشت و انگیزههایی خبیثانه در سر میپرورانند. افرادی که با وعده دوستی و رفاقت پای به میدان میگذارند اما جز سختی و فشار چیزی با خود به ارمغان نمیآورند. در برخورد با این افراد باید به شدت دقت کرد. هر چیزی نگفت و هر کاری انجام نداد چرا که این مردمان رازداران خوبی نیستند و غیبتکنندگان و تهمتزنان جلبی هستند. افرادی که از کاه کوه میسازند و یک کلاغ را چهل کلاغ کرده و به دیگران میرسانند. سخنچینانی دروغگو و بیوفایانی نامرد. نباید فریب قول و قرارهای پوچشان را خورد. نباید سخنانشان را پذیرفت. سخن رایج در کلام این افراد این است: "تو با بقیه فرق میکنی". اما در عمل فرقی میان شما و سایرین وجود دارد که در هنگامه عمل، تنهایتان خواهند گذاشت. به همین خاطر بهتر است در برخوردهای اول با افراد اندکی دقت شود. زود دل نداد و عهد نبست. زمانی را برای شناختن گذاشت و فرصتی را برای آزمودن قرار داد تا حاق شخصیت به دست آید. راز دل نگفت و مشکلات و حتی خوشیها را بیان نکرد که احتیاط شرط عقل است.
حقگویی: گفتن حق و حقیقت از جمله مواردی است که در اسلام مورد تأکید قرار گرفته است. رسول گرامی (صلی الله علیه و آله) میفرمایند: "باتقواترین مردم کسی است که حق را بگوید، چه به سودش و چه به زیانش"
دستور پنجم: عدم رفاقت با خائنان
از نظر امام علی (علیه السلام) خیانت سرآمد نفاق است (منتخب میزان الحکمه، ص 189، ش 2019) و فرد خائن نمیتواند همنشینی مناسب برای آدمی باشد. اصولاً همنشینی و همصحبتی با افراد بدان علت است که روح آدمی را صفا داده و آرامش از دست رفته در روزهای سختی را به وی بازگرداند. اما انسان خائن تنها سوهان روح آدمی است. اضطراب اینکه هر لحظه ممکن است خیانتی در حق ما انجام دهد عذابی است ناگوار که باید از آن دوری نمود. نباید به افرادی که پیشینهای اینچنینی دارند اعتماد نمود و باید تا آنجا که ممکن است از آنان دوری کرد و در برخورد احتیاط را ملاک عمل قرار داد. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) چهار نشانه برای خائنان برشمردهاند که میتواند ما را در شناخت اینگونه افراد یاری رساند:
1ـ نافرمانی نمودن از خدا
2ـ آزار رساندن به همسایگان
3ـ نفرت از هنگنان
4ـ نزدیک شدن به طغیان و سرکشی (منتخب میزان الحکمه، ص 189، ش 2024)
از جمله مصادیق بارز در خیانت نیز، خیانت در امانت و اموال دیگران ـ شامل بیت المال و اموال عمومی نیز میگردد ـ است.
نتیجه